Müjdat Gezen adeta kendisiyle röportaj yapıyor gibi fakat bilindik röportajın aksine nükteler, alaylar had safhada. Müjdat Gezen'in anılarından, kendinden, tiyatrodan, siyasetten bariz bir şekilde bilinç akışı halinde bahsedişinin kitabı. Naftalin Bozulmuşsa ismini, ilk değinişten alıyor: Ya elbiselerimizi güvelerden korumak için koyduğumuz naftalin bozulmuşsa?

Alegorik bir anlatım elbette; iktidarı cesur bir şekilde eleştiren, evvelinde bunun ceremesini de çeken fakat bundan hiç gocunmayan birisinin kitabını heyecanla okudum. Bazı anılar hüzünlü, bazı anılar komikti ama ana fikir olarak aynı devirde yaşadığımız için son paye mutlu olduğum birisi olduğu kanısına vardım.

Çok güzel alıntılar var; okuyunuz, okutunuz çünkü "her şeyin çok güzel" olması için artık uyanmamız, uyanınca da mahmur mahmur olanları izlemektense kalkıp bir şeyler yapmamız lazım.

"Birini itibarsızlaştırmaya çalışan kişinin önce kendi itibar sahibi olması gerekir."

"Hiçbir şeyi mutlu olmak için yapmadım, yaptım mutlu oldum."

"Yalan üzerine kurulan bir davanın galibi olmaz."

"Darwin yanıldı; bazı insanlar hâlâ maymun ve klavye kullanıyorlar."

Ve nicesi...