Münzevi

ııı.           

MÜNZEVİ:

Bazı sesleri işitiyorum

Yeterince uzak değilim hayata

Düşüncelerim benim değil hala

Ben münzeviliğin acemisi

İhtiyaç mı duyuyorum yeniden kalabalıklara?

Yok, bu sesler çok yakın

Hepinizden kaçtım ve geldim buraya.

Siz de kimsiniz? Beni rahat bırakın!

İNSANLAR:

Sen bir odaya kapatmakla kendini

Kandırdığını zannedersin hepimizi

En güzel yaşlarını bizimle yaşadın

Yeniden doğman ayıramaz bizi..

MÜNZEVİ:

Yıllar sonra veda etmeden terk ettim yeryüzünü ve insanları

Yeni adım, arar bir yalnızlığı

Zamanında sizi çok sevdim, ayrılık bir sevda bağı

Beni yalnız bırakın ve yaşayın hayatlarınızı.

İNSANLAR:

Bağımız birbirimize ve sana

Yalnızlık hakaret bir yüce insana

Yeryüzü geri çağırıyor seni, hepimizi görevlendirdi

Yeni bir isim arıyor kaybolmuş ruhuna

MÜNZEVİ:

Sözleriniz doğru gelirdi eskiden

Şimdi anlamsızca çınlıyor kulaklarımda

Aranızda kayboldum ama kendimi buldum

Sizin vermediğiniz bir adım var artık

Benim adım Münzevi ve bir hayli yeni.

Bilmezdim önceden yeryüzünün beni tanıdığını ve önemsediğini

Söyleyin şimdi ona, bıraksın beni yalnızlığa.

İNSANLAR:

Çok geç iletebilmek için sözünü

Uyandırdın yeryüzünü ve geliyor sana anlatmaya

Belki de geri dönmek için kandırmaya

Yeryüzü geliyor bir çılgın kalabalıkla

Seni ikna edebilecek neyi varsa.

Böyle başladı Münzevi’nin yeryüzüyle hesaplaşması…