Ve bir gün
Fırtınalı bir gecede
Karanlığın içinden
Bir yıldız gibi doğdun sevgilim.
Hiç haberin yoktu
O gece öleceğimden
Bunca zaman
Sinemde bir hançer gibi
Taşıdım yalnızlığı
Sen göğümün parçalı bulutlarını
Boyadın maviye
Ben bir ceset gibi
Taşıdım bedenimi
Oradan oraya
Sen bir ruh bahşettin
Bu çaresiz kula
Ben öldürdüm ama
Sen yaşattın beni içinde
Asla inanmadım
Umudun var olduğuna
Öyle inandım
Öyle kabullendim ki
Umutsuzluğu
Sayende
Gülerek gittim
Ölümün kucağına.
