Kalbim yeşeriyor ve yeşeriyor günden güne,
Göğsümden fışkıracak güzelim taç yaprakları.
Birer kader daha sabredip sularsam narince,
Büyüyecektir kendinden emin taç yaprakları...
Sitem ederek sesleniveririm sağır gözlerime:
"Geçe de kalmadan farkına var artık gün aydı!"
Gün doğumunun aydınlığıyla gelecektir kendine,
Göğsümden saçılmış dikenleri görmesi de cabası...