Kalbim yeşeriyor ve yeşeriyor günden güne,

Göğsümden fışkıracak güzelim taç yaprakları.

Birer kader daha sabredip sularsam narince,

Büyüyecektir kendinden emin taç yaprakları...


Sitem ederek sesleniveririm sağır gözlerime:

"Geçe de kalmadan farkına var artık gün aydı!"

Gün doğumunun aydınlığıyla gelecektir kendine,

Göğsümden saçılmış dikenleri görmesi de cabası...