Hazırlamamız gereken budur. Böyle olmasının sebebi ise bizlerin mutluluğu birazcık hissedip sonra bir daha ulaşamamamızdır. Bizler tek başımıza mutlu hissedemiyoruz. Sadece biraz keyif hali oluşuyor ama hemen yerini yalnızlık korkusu alıyor. Yalnız olmak çok tehlikelidir. İnsan sesini kimse duymayacak gibi düşünür. Zihni sürekli neden yalnız olduğu üzerinde döner durur. Acaba yalnış bir şey mi söyledi çevresindeki insanlara? Onlarla arasındaki bu soğukluk da nedir? Bir olay olmuş olması ya da olmaması mühim değildir. İnsan içindeki sıkıntıya bir ad bulmayı dener durur. Bu sıkınıtıyı giderecek her türlü keyif verici şeyi dener. Olur da bu his kaybolur gider ve bir süre bir yerlerde gizlenirse rahatlar. Ancak bu his geri gelecektir. Artık yeniden onu def etmek için daha yüksek dozlara ihtiyacı vardır insanın ve bir şekilde herhangi bir materyal zevke dalmalıdır. Bu böyle devam eder. İnsan gittikçe büyüyen bir girdabın içindedir. Bazen rahatlayacağını düşüneceği anlar yaşar ancak girdap onu daha da derinlere sürekli çeker. Kaçış yok mudur? Kaçış mutlu olmaktır. Devem edeceğim.
