Bir önceki yazının devamıdır.
Hayat bize gösteriyor ki her ilişki bir karşılık üzerine kuruludur. Eğer ki taraflar ilişkinin var olması için ortak bir çabaya sahip olmazsa herhangi bir ilişki ortaya çıkmayacaktır. Bir taraf her şeyi ile ilişki için çaba sarf ederken bir diğer tarafın herhangi bir ekleme yapmaması durumunda hali hazırdaki bir ilişki olabilir mi? Taraflardan biri dünyanın gelmiş geçmiş en iyisi olablilir ilişki kurmak konusunda ancak bu iş asla tek taraflı değildir. Bu yüzden ilişkiler konudunda dünyanın en başarılısı da olsa taraflardan biri ortaklığın olmadığı bir koşulda ilişki başarısız olur. Bu yüzden insan da kendi başında hayata olan yaklaşımını geliştirmeli ve iki taraflı bir ilişki oluşturmak için çaba sarf etmeli. İlişki kurmak iyi oldukça insan ve hayatın onu nasıl da olgunlaştırdığınnı görünce aslında mutluluk hayatla doğru bir ilişki kurmak ile gelen bir his olduğunu anlayacaktır.