Bakın bulutlar koşturuyor, kuşlarda bir telaş oradan oraya uçuyorlar.

Benim güzel çiçeklerimin üzerinde bir gölgelik.

Nasıl mutlu olayım?

Bana mı koşturuyor o bulutlar, kuşların telaşı bana mı?

Bir zerre güneş ışığı var mıdır bende?

Hiç sanmam, ben odamdaki çiçeği yeşertmeye acizim. 

Ben içimdeki coşkuyu filizlendirmeye acizim.

Ben için için boğulan hislerimin taşkınlığından utanıyorum.

Kendime kendimden bir fayda ararken içimde kaybolduğum her ücradan korkuyorum.

Eğer bir zerre ışık olur da bulursam içimi görmekten korkuyorum.

Bir kez görürsem bir kez daha görememekten korkuyorum.

Üzerimde bir gölgelik yok olmaktan korkuyorum.