Kaçacak bir köşem kalmadı

Yüzleşmekten korkar halde

Ortalık yerde, yapayalnız

Tutmayan dizlerimin üzerine çöküp

Gözlerini arıyorum çaresiz

İmkansızın peşinde koşmanın

Bedeli bu olsa gerek.


Denizin dibinde bir batıkta

Ferahtan sonuna kadar uzak

Kilitli kalmış bir kapı ardında

Anahtarlar saklayan gülüşüne hasret

Uykuya dalıyorum sensiz

Maşuk değil, aşık olmanın

Acısı bu olsa gerek


Kışın sonunda, buz gibi ayazda

Dalmışım bir bahçeye

Sana getirecek gül arıyorum

Dikenlerden açılan yaralarıma

Yüzünü görsem yeter diyorum

Hasret çekmek, sevdanın

Kuralı olsa gerek


Sığınağım yıkıldı

Çatladı tüm ihtişamıyla

O ünlü sabır taşı

Hayret içinde her bir parçası

Ben; hâlâ seni bekliyorum

Ağlamaktan kurumuş gözlerin

Hediyesi bu olsa gerek