Üzeri ağır yorganlarla örtülmüş anıların kilidi sonunda açılmış, ağır naftalin yüklü o anılar yerlerinden çıkmıştı. Güneşe güzelce serilip kokuları gidene kadar bekletildiler, ta ki ağır naftalin kokusu yerini sert bir donukluğa bırakana kadar…


Anıları olanca hissizliğiyle sandığa tekrardan yerleştirdi adam. Sandığı kilitlemek artık içinden gelmiyordu…