Kesinlikle uzun süre parası olmadığında, para da harcamaz. Sosyal aktivitelerden uzaklaşır. Bu ona kaliteli bir yalnızlık da getirir. Eğer çalışmayıp birilerinin üstündeyse suçluluk duygusu da biner. Bir sınava ya da tamamlayacağı bir programa devam etmesinde hem iyi hem de kötü yönde etkileri vardır.
Peki bu talihsiz baş, para kazanmaya başlarsa ve herhangi bir hedefi için biriktirmesi gerekiyorsa ne olur? Binlerce istek ve ihtiyaç arasında kombinasyonlar kurulup hepsinden vazgeçilir. Sonunda o kadar saçma bir ürüne para harcanır ki saçını başını yolmak isteyebilir.
Peki bu dönemde neler yapılabilir?
Sakince eski rutine devam ederken, olan kıyafetler ve kenara atılmış parçalar eşleştirilerek göz doyurulur. Evdeki yiyecek malzemelerini daha hoş menülere çevirerek dışarının restoran ve kafelerine çarpı atılır. Arkadaşlarla yemek yemeye çıkmak için yalvarmaktan acilen vazgeçmelidir.
O küpe orada kalsın, almamalı.
Alırsam ne alırım derse? İlla ki para harcayacaksa;
Odasına duvar kağıdı ya da tablo alsın. Günlük alsın, yazsın bir şeyler. Kalıcı, kaliteli, kazançlı olsun. Ama biliyor ki defteri de kendi elinde hazırlayabilir, tabloyu da kendi çizebilir. Evde hiç mi boya ve kalem kağıt yoktur acaba?
Yani, harcamadan bir süre kazanmak onu düze çıkarmakla kalmayacak, ilerletecek. Fark edilir :)
