Ne ben o resimdeki gibiyim artık ne de sen eski sen, saçlarım değişti gülen gözlerim ağlamaklı olmuş öyle dedi yoldaki mendil satan kadın ve aldım mendilinden ağlamaklı olan gözlerimi sildim. Şimdi bakıyorum resmimize ne ben eskiyim ne de sen. Kokun geçmiyor bu tarafa, ellerin sarmıyor ellerimi, dudakların değmiyor yanaklarıma şimdi ise yerini gözyaşları aldı. Hiç bir ateş ısıtmıyor ellerimi senin nefesinle ısıttığın gibi. Hiç bir şaka güldürmüyor senin gibi, kimse senin gibi bakmıyor. Şimdi ne ben o eskiyim ne de sen varsın.. ruhumda eksiklik varmış sen gidince anladım. Özgürce uçamıyorum artık sen gidince anladım, sanki renkler siyaha büründü, mevsimler hep soğuk muydu? Sen kışıma yazdın şimdi ne yaz var ne sen. Ah bir de geceler yüzüm yastığa hasret kaldı, senden gayrı uykusuzluk bıraktın bana. Şimdi gelsen hangi parçayı toplayacaksın, var mıdır yüreğin yeniden yazmaya senin, olsaydı gider miydin ki? Araf nedir bilir misin sen bilsen bırakır mıydın? Şimdi ne ben eskiye dönerim ne de sen gelirsin.
