Sabahın sessizliği
Hüzünlerimin başı
Birkaç uçan martının kahkahası
Gururuna batıyor insanın
Aynalarım puslu.
Huzurun rahatsız edici varoluşu
Bir perde sağ gözüme.
Arabalar geçiyor sokaklardan
Varmak için
Kaçmak için
Kurtulmak için
Duyuyorum
Bir kaç ölüm yaşanıyor tepedeki hastanede
Birkaç doğum
Benim ne önemim var ki?
Şurdaki gemiden inen atomu parçaladı
Şimdi yere tükürüğü sakızı tekmeliyor
Şuradaki tuvalete işeyen
Gece dünyanın en güzel kızıyla sevişmiş
Et ve kemikten ibaretiz
Büyük yalanlarımızda pişiyoruz
Güzel hayallerle doldurduğunuz cebimiz
Güzelliklere kaldırdığımız kadehlerimizle
Gözlerimizde anlamın olmayışının hüznüyle
Bırakın doğsun güneş
Bırakın okunsun ezan
Onlara sığınmış milyonlarca ceset
Bir yerlerde beni öldürecek karar aldılar dün gece
Yaşamamı bekliyorlar
