Ne güzel bir şehirsin İstanbul. Senden kaçıp gidelecek tek yer yine sensin. Şehrin her çıkışı yine sana dönüyor. Bir gün batımı kalabalığında insanın içine huzurlu bir yalnızlık düşürüp verdiğin hüznü kollarınla sararak hafifletiyorsun. Sonra da şehrin her çıkışı kucağına getiriyor insanı sanki başka hiçbir yer yokmuş gibi...