İçine düşmemek için çırpındığım bazı gecelerin bitmek tükenmek bilmeyen sonsuzluğu içinde aklıma kalbimin sevinçle dolu olduğu günlerim gelir, bakarım şöyle bir geçmişe bendeki o mutluluğun nasıl solup gittiğine, geriye kalan koca bir hiçliğin ortasında ruhumun derinliklerinde ufakta olsa halâ ışıldayan umuda sarılırım beni bırakmasın diye çünkü yaşamak için gerekli olan umut olmazsa ne kalır geriye…
