Aylardan Nisan, gelmiş bahar,
Yazık ki kuşlar ötmüyor artık,
Çocuklar dahi bir hayli yorgun,
Ruhlar olduğundan beridir satılık.
Üç gece önce gördüm ağlamaklı bir esmer ten,
Ve güya güvenlikten sorumlu bir çift ayak başında.
Propagandalar fayda verir mi, iyi gelir mi gerçekten,
Şiddetten, tacizden sonra toprak altındaki kadına?
Aylardan Mayıs, gelmiş bahar,
Yazık ki Güneş yok hala ufukta,
Bulanıklaşır düşünceler, gözlerim dolar,
Babası şehit olan bir çocuk aç kalıyorsa.
Adına festival diyorlar, hayvanları dövmenin, öldürmenin,
Mütemadiyen zarara meyillenmekte insanoğlu.
Baş örtüsü ya da eteği ilgilendirmez kimseyi, hiç kimsenin,
Haktır özgürlük, özgürlüktür giyim kuşam; bozamazsın huzuru.
Aylardan Haziran, gelmekte yaz,
Yazık ki meyve vermiyor ağaçlar,
Daha tezgaha boyu yetişemeyen bir kız çocuğuna giydirilmiş beyaz,
Örftür, adettir diye akıtılıyor gözünden yaşlar.
Ben yazarım, ziyan olur kağıtlar,
Kaç sayfa dolar, kaç kalemim tükenir?
Aldanmış insanoğlu yine kendi haline bakar,
Bencilliğe hangi merhem çare verir?
Yazık, yazık ki insana, unutuyor insanlığını,
Hakikatten kaçıyor da boyamaya çalışıyor renksiz hayatını.
Farkında değil midir, verdiği zararın;
Toprağa, topluma, kadına,
Farkında değil midir tükenmekte zamanı.
