Ne zaman kalbimde bir ağırlık hissetsem deniz kenarları ister gönlüm. Poşet poşet taş toplamak gelir içimden. Dalgalar çarpışır, köpükler oluşur. Gözümü kapatırım bazen, denizin sesini dinlerim. Kafamdaki sesleri, beni derinden sarsan üzüntüleri de götürür gibi. Hele geceleri ayın yansıması vurur denizin üstüne. Hep birkaç cesaretli insan olur o saatlerde denize giren. Ben giremem, izlerim uzunca. Geç saatlerde "Sarhoşlar olur belki." der annem. "Denizin kenarında oturmuş sarhoştan zarar gelmez." diye düşünürüm. O da denizi dinlemeye gelmiştir. Çok derdi vardır belki. Biraz yürümeye başladığımda yazlık elbiselerimi uçuşturur rüzgar. Babamın sesi gelir hatırıma. O artık söyleyemiyorsa da ben duyarım. Kendi kendime gülümserim. Kalbimin bu ağırlığı kaldıracağını düşündüğüm zamanlarda onun sevdiği şarkılardan birini dinlerim. Ferdi Tayfur'a hayrandı. Çok güzel de söylerdi şarkılarını. Çocukluğumda yatağımın üst kısmındaki kasetçalardan çalar hep o şarkılar. Türk sanat müziğinin, arabesk müziğin sesi çocukluğumdan kalır benim. Yüzmeyi bilmesem de deniz benim kalbimdir. Müzikler ruhumda çalar.