Dolandı durdu zihnim, kördü düğümler.
Kasım geldi çattı, kaynar mı ocak üstünde güğümler?
Gri bulutlar, İstanbul'u kapladı.
Kargalar, gözüm önünde çok güvercin avladı.
Malûm yaşanan acı, gökyüzü ağladı.
Daldı durdu bakışlarım, boğuldu vakit.
Gelmez zamanın bekçisi sen, var git!
Say ki, kıldan ince köprüde adımlamakta ayakların.
Kaç dün bıraktın geride, bilirim saymadın.
Peşin tespitlerimin terazisinde sallandım.
Menfi alkışlar toparladım.
Bilmemleri söküp dilimden, bilirimlere olanak sağladım.
Tablomsu manzara, anlattın mı rüyalarını suya?
Değer biçmiş varlığıma güya.
Kalmasın istedim.
Uzaklaştı.
Yine yeniden, gün aşırı.
Bu nasıl bir haz, nasıl başarı?
Zihnim kirsiz, kalbim arı...
Yaradanın elinde, yağdırmak karı.
Söylemiştik onunla birlikte, etek sarı!
Vardır fazlası!
Göçebe olduğum hayatta, biriktirmeme gayretindeyken...
Kazanmak kalbi ve en iç
ten duyguları...
Ne Zor!
3 Kasım 2024
Üsküdar
