Kızgınlığı değilse kırmızıya boğanın
Kinin değil denilebilir mi bize, anne?
"Yaşamımı sizlere harcadım" derken, anlık
Yekten gelen indifalar değil mi çöken üzerine
Sen de biliyorsun ki anne, doğmasam da ben olurdu
Ya da ruhani abim
Güzin ablam
Biz de memnun değiliz öyle yaşamaktan bilakis kızacaksa biri birine
Anne!
Niye doğurdun bizi, biz 3 faniyi
Neden senin nevrotik çığlıklarınla büyüdük
Neden olmayan babamı kıskandın, anne neden
Tuz yerine şeker koydun yemeklere
Sütlaç ve pilav kadar yakın değildi her şey
Keskindi bazı şeyler, patlıcan yemeği tatlı gitmiyordu
Ve okula gitmiyordum ben, gitmeye utanıyordum
Yüzümde terlik izleri, neden nefessiz kalana kadar dövdün beni
Ablam neden konuşmuyor, hep kırıyor bardakları
Abim gittikten sonra neden ev dağınık oluyor
Ne arıyor yana yakıla
Anne sen bizi ne demeye doğurdun?
Babamız kim, senin histerik kahkahalarına aşık oldu mu sahiden birisi
Sana bile mi!
Yoksa hayvanca mı abandı üzerine
Anne bize kızma olur mu, ömrünü yemedik
Yemeklerini bile yiyemedik senin biz
Yen içinde kaldı ruhumuz, biz üç kardeşin
Yer yarıldı içine girmedik, yer yarıldı ve kartlar yeniden karılsın derken
Kanlar yeniden döküldü
Abim hakkın rahmetine
Ablam ışığına
Sen babama kavuştun
Ben eli reyhan kokulu, gözü karanfilli bir çocuktum
Yarınsa ilk iş okula yazılacaktım
