Her zamanki masasında mesaisi başlamıştı; günlük sohbetlerin, peşi sıra içilen içeceklerin ardından boş kaldığı bir anda o boşluk sanki bedenine işlemişti, daha önceleri de dalıp giderdi ama genelde mutlu anılar, çocukluk özlemleri arasında gezinip geri gelirdi. Bu seferki farklıydı, neden farklıydı, sordu kendine. Öncelikle şu an o boşluğu hissediyordu çünkü farkındaydı, gözünün önünden kayıp giden hayaller yoktu, kendini görüyordu adeta o karanlıkta, kendine odaklandı. Sanki bir şeyler eksikti o kişide, kendisinden o kişi diye bahsetmek garip geldi bir an ama öyleydi, sanki kendisi değildi o, neden peki, neden bir eksiklik var? Seslenmeye çalıştı ama mümkünatı yoktu, neden sonra o kişi başını yerden kaldırmadan sağ tarafını işaret ediyordu, ne var diye baktı, net bir şey yoktu ama belli belirsiz bir kadın silüeti gördü uzaklarda, yüzünü göremese de mutlu bir kadınmış gibi düşündü onu. O kişinin eksikliğinin sebebi 2. kadın gibi olmak istemesi miydi, yoksa 2. kadının mutlu olması mıydı? Peş peşe gelen sorulardan sıyıramıyordu kendini, gördüğü iki kadın ondan hem uzaklaşıyor hem yaklaşıyor gibiydi, bir baş dönmesi gibi...
Çalan telefonun sesi kendine getirdi onu, telefonu kulağına götürürken hala aklında o kadınlar vardı, telefonu cevaplamadan önce son kez "neden eksik gibiydi" diye düşündü ama o ilk alo sesiyle gelen günlük rutin her şeyi unutturdu, tekrar gün içinde mutlu, şen şakrak bir kadın oldu.
2. kadın...