Çokça şikayet ederim her şeyden ve herkesten. Sen biliyorsun ya beni. Uyuyorsun ama. En sevdiğim şarkı çalıyor, sen duymuyorsun. Çamaşır makinesi benimle zıtlaştı. Evi derleyip topladım biraz, bulaşıkları yıkadım ve hatta biliyor musun, yarın ne giyeceğimi bile tasarladım kafamda. Ben tüm bunları anlat(a)mıyorum, sen de dinlemiyorsun zaten. Bu mu bu sevdayı "cazibeli" kılan? Sahi ben baldıran zehriyle ovuyor gibiyim içimi, gece katranında. Bak iç organlarım birbirine çarpmaya başladı yine düşünmekten. Sen uyuyorsun, gece gündüze karışıyor. Elimde bir bıçak olmuş gece. Ateşe tutuyorum ucunu ki, zehri kırılsın. Beynimdeki iltihap bana yetiyor, beni uyutmuyor. Sen uyuyorsun...
