neden dalımdan saksıya ekmiştin beni?
akşam vakitleri yüzüm kapıya dönüyor,
günebakan gibi.
benliğimden kaçan bana mı bakıyorum?
çıkıp giden kişiyi tanıyamıyorum,
acıyorum, içim sancıyor kendime.
neden dalımdan saksıya ekmiştin beni?
sağır şiirlerle avutuyorsun,
çiçek açmayı öğretecek gibi.
kurak toprağınla büyümemi mi bekliyorsun?
acımı demlediğin suyu istemiyorum,
canımla suluyorum kendimi.
amansız sen kapıyorum,
boyun eğiyorum bir kasım sonu.
korkuyorsun,
köklerim olsa kaçarım