Yorgun bir yüz duruyor odamdaki aynada
Ve sen anlat diyorsun, anlat
Ne anlatayım ki bu kendime
Bu bilmediğim, benden uzak
Sessiz, korkak.
Dokunsam ağlayacak biliyorum
Ben de susuyorum işte
Ama sen anlat diyorsun, anlat.
Nasıl başlanır ki konuşmaya
Dil nasıl döner
Nasıl söylerim kendime acımasız şeyleri
Bu yoksun ellerimi nasıl anlatırım
Dökülen incilerin hesabını nasıl veririm.
Gülme, incilerim değerli benim
En değerli benim.
Sus, konuşma yerli yersiz
Eksiksiz anlat bana “nedir bu hal”
Sadece anlat, ağlama.
Şimdi her şey apaçık ortada
Dil konuşur da kelimeler izin verir mi buna
Sen konuş, ben dinlerim seni
Ama sustuğun an, sinirlenir ellerim.
Anlatayım sana sinirlenen ellerimi
Bu güçlü omuzlarımı
Uyurken bile korktuğum anları
Sen yokken ne yaptığımı anlatayım.
Anlat diyordun kalk, dinle
Bak bu yollar benim
Şu gök var ya uçsuz, izlediğin
Dinlediğin her şarkı
İçtiğin o yudum su benim.
Bir ben dinledim beni
Bir de ben anlattım bana
Ve sen anlat diyorsun
Şimdi ben ne anlatayım sana.
