Tüm şehir sisten bir duvakla örtmüş yüzünü
Bekliyor kaldırmamı arımla yüzünden
Biliyorum, okuyorsun gözlerimden nasıl ürktüğümü
Kendimden çaldığımı kazanmaya geliyorum senden
Bu namus perdesi mi yolumu şaşırtan
Cam ayakkabılı prensesim gelecekti, beklemedim
Yerimde duramadım kafesimin darlığından
Ham meyveydim, baharı bekleyemedim
Bir meslek ki tabiplerden eski
Bir meslek ki aşçılarla değeri eşit
Her aşağılamada bir iç çekişi var ki
Ağlıyor bedenime bağlı it
Ben de yanıldım, beni affet
Sisin bittiği yerde bulurum sandım seni
Yasak meyveni ruhuma nak'şet
Belki böyle bulurum ben de kendimi
Geri dönmeyi istemene gerek yok yurduna
Bakireler sokağının son sakinlerindenim
Bir vesvese adına arzularımı kafeslemektense
Arsızlar Motelinde ölmeyi yeğlerim
