Neneler dokumuşlar halılarını, kinlerini öfkelerini katmışlar renklere her gün susup içlerine attıklarını tezgahlarının önünde tüm çıplaklığıyla tanrıya dokumuşlar halılarını ipler eğrilmiş bükülmüş nefret ve kin sanatı yıllarca arka odalarında kilitli kalmış ve bu kadınlar ölümün nefesini hissettikçe eşleri bir bir mezara verdikçe sıranın kendilerine geldiğini anlayıp çevirmişler anahtarları her çocuğa bir halı verilmiş kimi zaman kimi zamansa torun çocuktan sayılmış ona doğrudan verilmiş.Ben halıma çokça sarıldım eğer gidersem bir gün halıma sarın beni ebem halısıyla koklayayım toprağı.