topla ruhumu
topla ruhumu gidelim
ruhum olmadan gelemem diyorum Nermin neyi anlamıyorsun
yanında konuşuyorsun da
deliler de duyuyor Nermin
hüzünlü şarkılar çalıyor hastanesinde
gerçek degil yaşadıkları dersin
yaşadığımız ne kadar gerçekti bilmeden
benim tepeme oda lambası dikip
sorgulamalarım kendimi
senin gözlerinin sinir uçlarına fener tutmuş gibi
bakma yüzüme
bakma yüzüme uzanıyor alamayacağım bağış bu
gönlünden kopuyor tamam
tamam ben de mahcup değilim
gönlünde gözüm dediğim o
dedim sonunda
geveledim hem hep
gelmedi konu bir türlü oraya
yolu uzatarak yolu bitirmeden
yolda olayım istiyorum işte neyi anlamıyorsun
anlıyorsun Nermin, herkes anlıyor
benim niye şakaklarıma uzanmış bilek
anladığımı anlamıyorum dışımdan söylemeden
içim dışım bir vurulduğumdan beri