topla ruhumu

topla ruhumu gidelim

ruhum olmadan gelemem diyorum Nermin neyi anlamıyorsun

yanında konuşuyorsun da

deliler de duyuyor Nermin

hüzünlü şarkılar çalıyor hastanesinde

gerçek degil yaşadıkları dersin

yaşadığımız ne kadar gerçekti bilmeden

benim tepeme oda lambası dikip

sorgulamalarım kendimi

senin gözlerinin sinir uçlarına fener tutmuş gibi

bakma yüzüme

bakma yüzüme uzanıyor alamayacağım bağış bu

gönlünden kopuyor tamam

tamam ben de mahcup değilim

gönlünde gözüm dediğim o


dedim sonunda

geveledim hem hep

gelmedi konu bir türlü oraya

yolu uzatarak yolu bitirmeden

yolda olayım istiyorum işte neyi anlamıyorsun

anlıyorsun Nermin, herkes anlıyor

benim niye şakaklarıma uzanmış bilek

anladığımı anlamıyorum dışımdan söylemeden

içim dışım bir vurulduğumdan beri