Yolda yürürken insanın kendi kendine konuşması gayet normalken neden herkes deli görmüş gibi bakıyor ki? Hayır yani siz hiç mi kendi kendinize konuşmuyorsunuz? Mesela ben, kendi kendime konuşmaya bayılıyorummm, yer mekân hiç fark etmiyor. Müthiş bir şey, düşünsene yapacaklarını içinden düşünmek yerine kendine telkinliyorsun. Bak bu yapılacak, bu da yapılacak. Hatta bazen bunu da mı yapsam acaba derken, yok ya bunu yapmayayım diye cevap bile veriyorum. Sonra mantıklı olduğuna karar verip devam ediyorum. Ne var yani kendi kendime konuşuyorsam?
Suç mu? Günah mı? Gayet kendimle sohbet halindeyim. Hatta bazen kendime sesli olarak kızdığım da oluyor. Bu beni deli mi yapar? Yoooo, gayet de aklı başında, tatlış, şirin mi şirin bir insanım. Kendi kendime sorup cevap veriyorum diye bir de bana gülüyorlar. Bakın siz şunlara yaa ☺️☺️
Siz de konuşun kardeşim, insana müthiş haz veriyor.☺️ Şahsen ben gerçekten çok keyif alıyorum.☺️
Keşke sizde başarabilseniz -_-
İnsan önce kendini sevip, önce kendiyle sohbet edecek. Gerisi her şekilde hallolur. İnanın bana, sesli bir şekilde düşündüğünüz de her şeyin cevabı daha kolay ve daha net oluyor. Hatta yapacağınız şeyleri bile unutmuyorsunuz.
En son gelirken şey dedim sesli bir şekilde, oohh mis gibi puzzle aldım, termosumu da aldım. Terziye de uğrayıp hafta sonu açık mısınız diye sordum. Bütün işlerimi hallettim. Temiz havada aldım.
Harika, bugün gayet verimli geçti ☺️
Ve sanırım biraz da yoruldum☺️
Görüşmek üzere, sevgiyle ve bol gülücüklerle kalın.
Kendi kendinize konuşmayı da asla unutmayın.☺️
Kim ne dersin desin, kim nasıl bakarsa baksın.
Biz harikulade varlıklarız.☺️
