-Neye inanıyorsun peki?
*Birkaç şey dışında hiçbir şeye.
*Neymiş onlar,
-Buğday, rüzgar, biraz karanlık ve birde yüksek bi yer…
Çok değerliler ama sanırım yavaş yavaş benden alıyor.
Bunların bende yarattığı bir olgu olsa sanırım inanç olarak ona inanırdım, ama tamamını yaşamadığım için hep yarım kaldı. Buğday başaklarına dokunup arasından yürümeyi sevseydi belki biraz inanırdım,
Belki tepeye rüzgar eşliğinde çıkabilseydik çözebilirdik oradaki yalnızlığı.
Belki o zaman inanırdım. Ama bu artık bir boşunalıktır…