Hayatının iplerini bu kadar eline aldığın olmuş muydu hiç Vera? Hiç bu kadar her şeyin senin olmuş muydu? Hiç bu kadar sen, her şeyin olmuş muydun Vera?


Yetişmen gerekiyor yazgına, hadi koş peşinden, iyi veya kötü yakala yazgını. Düşme yakasından. Bir düşüşü daha kaldıracak gücün kalmadı, kendini tanısan ya artık biraz Vera.


Sanıyor musun ki Vera, bir şeyleri değiştirebilirsin. Değiştiremezsin. Yazgınla savaşman bile senin yazgın. Sanıyor musun ki yenebilirsin yazgını Vera?


Ye-ne-mez-sin !!!


Dilediğince savaş, gönlünce yarış. Kazanan belli. Kaybeden besbelli.


Kurmaya çalıştığın insan ilişkileri, bu çok değer verdiğin o adamdan, bu o çok değer verdiğin kadından, o içini ezen, seni kendine yokluğuyla aşık eden adamdan, bir gününü amansız geçirip, eğlediğin insanlardan da fazla ve acılı.


Acıt kendine, hadi acısınlar sana, yazık desinler Vera? Yenebilir misin böyle? Ezebilir misin kendini kendi ayaklarınla. Ne mümkün. Tamam; ez, ezil, kork, yenil ama yen be güzelim arada.


Nedir hoşuna giden, nedir sevdiğin Vera? Durup durup kontrol edilmek mi? Bir boşluğa salınmak mı? Yenmek mi yenilmek mi Vera? Nedir istediğin??


Sen bulmazsan kim bulacak?

Bak akşam olsun diyordun oldu akşam?

Bak evim diyordun?

Bak ruhum diyordun?


Şimdi neyi bekliyorsun Vera? Neyi?


Ruhunu alıp götüren, ruhunu arafta bırakandan neyi bekliyorsun?


O can almalarıyla değil can vermeleriyle ünlü kötü rüyadan ne bekliyorsun ?


Bilmiyorsun.