Ne yapacağımı bilmiyorum,

Kafam atık kalbim kırık,

Düşlerimin ruhuma yaptığı bir nevi ayrımcılık,

Ellerim uzanmaz oldu, adım atabilsem de birkaç çarpık,

Sonumu görüyorum yatağıma vururken beyaz ışık.


Kötü huylarımdan arınmaya çalışıyorum,

Diyor zihnim "Masumiyetini geri al!"

Temizlendikçe kirleniyorum,

Zaman içinde rastlantısal.


Hissediyorum kaburgalarımın genişlediğini,

Daha çok parçalanıyormuş gibiler,

Sanırım koparıyorum iplerimi,

Sanırım ilk kez benim ellerimdeler.