Bir korku düştü göz kapaklarımdan aşağı

Bilmediğim bir yalnızlığın ıstırabı

Aileme bile dönmüşüm ben sırtımı

El beni neylesin


Bir dolu karanlık tutar yakamı

Çıplak bedenler vurur yüzüme yalnızlığı

Sevişmenin ardından boşalan sol yanımı

Bilirken el beni neylesin


İçi boş bir bez oyuncağı

Sevdim sanmışım baştan aşağı

Sönmez ki yalnızlığın ıstırabı

Boş bir oyuncak beni nasıl eylesin