Evvel önce kendime saygım vardı,

Hatırlıyorum.

Seninle geçirdiğim her dakika

her saniye, her gün

Ayaklarıma taktığım prangaymış

Fark edeli çok oldu

Neyse. Karşılıklı çay içeriz,

Geçer.


Hatırlıyorum

Seni severdim.

Hem de kendimden çok.

Dokunduğun her yerden

Gül değil

Uzun uzun dikenler bitmişti.

Ne iyileştirilmek için yaklaşılabilirdi

Ne de zarar verilebilmesi için

-

Neyse. Karşılıklı çay içeriz,

Geçer.


Dikenler ve bileklerimi kesen prangalardan

Başka,

Boğazımdaki düğümler...

Her biri ellerinle atıldı.

Her biri tam gidecekken

Geri döndüğümde oldu.

Vicdanımdan oldu.

Bir insanı vicdanı öldürür mü?

Beni öldürdü.

"Neyse." dedim,

"Neyse"ler öldürdü.

-

Neyse. Karşılıklı çay içeriz,

Geçer.