Yosun kokan sabahlara
Uyandı bugün bedenim
Perdenin ardından
Rüzgar girdi içeri usulca
Güllerimin yaprakları
Boyun eğerek selamladı
Çiçeklerin tanrısını
Ağzımda pas tadıyla
Günaydın dedim
Görevini aksatan güneşe.
Tepemde bekliyor olmalıydı
Bir gardiyan gibi.
Zorla uyandırıp
İçtimaya çıkarmalıydı
Belli ki o da yorulmuş
Her gün aynı şeyleri yapmaktan.
Ne kadar benziyoruz birbirimize.
Kalbimi unutmuşum
Gömleğimin cebinde
Kurumuş.
Nereden alırım yenisini
Pazarda var mıdır tazesi?
Çocukların gülüşünden mi çalmalıyım
Yaşlı bir kadının merhametinden mi
En iyisi mi hesap sormalıyım
Duvardaki fotoğraflardan
