Adım geçiyor doğruluyorum bir sabah akşamından

Kuyulara boğdurulan suyum bir kuyum da yok

Ve bir aslanım kafesimde kuşlar ötüyor

Ve demirler bu kadar ağırken

Devl etimden sökülüyor kara bir levha

Dur sipere ineyim düşman hazır savaş kızışsın

Bak ahmak bir tank taburu nasıl ateş altında

Sınırdan ötelere kaçış yolu arıyor


Aklımı o tür bir filme uyduramıyorum

Elleri tutuyor tüfenk çok kalleş bu mermi

Yara derinden bıçak vursana burada bana

Öp beni artık n'olur gözyaşlarım sancıyor


Seni ben seviyorum gün batınca üstelik

Rahat bir kefenlikle örtebilirsin üstümü

Hiç sesim çıkmaz benim bir de beyaz giyersen

Telaşın uzayınca ne de güzel olursun


Çirkinim diyorum caka satmam aynaya

Vasat bir kalem gibi kendine söylenip durur

Dermanım ellerinde başka ilaç dahi yoktur

Zaten şimdi gecedir o artık uyumuştur