Nisan ayı, yine günün ortası 

Bahar havası, sıcak-soğuk kavgası  

Uzaklıklardan anlamam belki ama 

Kaç dağ ötede sizin evin orası? 

 

Hareketli mahalle ve durmayan bulutlar 

Daha bu sabah delirdim –habersizler 

Güneş ötede doğarken de buradaydım ama 

Kaç şafak bekletir ve sevgimi anlar? 

 

Evin karşısındaki inşaat -anlıyor değilim 

Neden bu acele? -almıyor beynim 

Arkasındaki dağı kapatır binalar ama 

Aramızdaki uzaklık hiç kapanmaz sevgilim 

 

Bulutların beyazlığı gizler güneşimi 

Aylar sildi belki son gidişimi 

Haftalar beklemeyecek yine beni ama 

Güneşli bir günde bekle beni sevgilim