Üç köprülü bir nehir
Çingene cehennemi, apartman boşluğu
Ve kalmamışların yatılı okulundan beri
Yüreğimde gidip gelen çocukluğun
Daha ne diyim?
Tüm kilitler anahtarlanacak yaşa erdi
Günler uzarken
En güzel gençliğimi verdim Mayısa
Daha ne diyim?
Bir atı öldürmek helalken
Bir şeyin sonunu yemek haram
Başka bir uzaktan bıraktığım zamanki
Yelkensiz gemiler gidiyor bu uzağa
Gitme derken elimin içiyle itiyorum
Ne kadar geçmesin bir insanım değil mi?
İşte geleceği o kadar merak ediyorum
Bu bir durum bildirisidir
Mezarlıkta kendi çingenesini bulmuş
Pazarlıksız çiçek veren bir nehir
Bir bahçede bin çift kumru
Ve başını aldığın yer ki
-Bir yere sığmaz demek istiyorum burada-
Bazen kaç gece ranzada sıkılmış yumruğundur
Damarlarında baban
Yüzük parmağında demir
Bu çocuk kalmanın çapası sadece
Başka bir tanrının buyruğu değil
Jean Valjean
2022-04-07T13:42:04+03:00Çok iyi giriş olmuş. Kaleminize sağlık.
Ayşe Eser
2022-04-07T11:47:42+03:00Her şiir sahibinin itiraflarıdır. Kapalı bir şiir ve "Daha ne diyim?
Tüm kilitler anahtarlanacak yaşa erdi" kısmı da şiirin hakikatlere açılan kapısı galiba:) tam tersi de olabilir tabi. Varlık gibi duygular da zıddıyla hayat buluyor, yer ediniyor. Kendimizle kavgalarımızın ve çelişmelerimizin kaynağı da burdan geliyor sanırım. Şiirinizin bende uyandırdığı duygular bunlar. Kaleminize sağlık...
Kenan Birkan
2022-04-07T08:44:15+03:00Güzeldi, beğendim. 👍🏼