Her günüm bir öncekinden daha acı
Her kahvaltım bir öncekinden daha tatsız
Her gecem bir öncekinden daha uykusuz
Ve aldığım her nefes bir öncekinden daha da katı
Kalbimde gasilhane duvarlarını yumruklayan adamın hüznü
Ayaklarım ne yapsalar yerden kesilmez artık
Büyüsün diye su verdiğim düşlerimin ölümü dündü
Aldığım radikal kararları yalnızlığımla birlikte çöpe attık
Aşmak istediğim duvarlar telle örülmüş
Zaten pek de mecalim kalmamıştı hoş
Bakma bana öyle sokak köpeği
Belli ki kalmayan duygularımın içi boş
