herkes geciciligi noktalamak icin gelmedi mi? gozlerimizi sari alev topunun isigiyla birlikte acmadan onceki yari geberme olayi bir on gosterim degil mi?
noktalanacak her seyi sanki sonsuzmuscasina yasamaktan bikmislik halinin yerini buyuk bir koyvermislik aldi bende. son animmis gibi tadina varmaya calistigim uykularimin yerinde simsiyah bir dort duvarin icinde yerlerini ezbere bildigim bir kac esyanin arasinda kapana kisilmis bir ruh var artik.
en son ne zaman huzurla uyudum, en son ne zaman duvardan disariyi gorebildigim araliktan sari alev topuna baktim hatirlamiyorum.
