İnsan kendini tanımakla mesul ve tanımadığı ölçüde yeniktir
İşte bu yüzden genç olanların göz göre göre yanılgıları
Bırakıyorum tüm zaferleri sana
Yeniliyorsun aşikar biçimde kendine
Bir saniyede geçiyoruz keskin bir yüz seksen ile nefret söylemlerine
Oysa daha köşeyi dönmeden önceydi sevişmelerimiz
Bir ayna tutuyorum sana benle bir kırıyorsun
Tozla buz oluyoruz dökülürken beraber
Kanıyorsun sonra ve kazayla yaşıyorsun
Daha önce hiç sevilmemiş yerlerinden öpüyorum
Bir kuş olup uçuyorsun, uç zaten
Yine de kafama sıçmak zorunda değilsin hani
Hiç sevilmemiş insanlara özgü bir öfke giyinmişsin
Oysa ne yakışırdı güzelim tenine kan kırmızı şehvet