İnsan kendini tanımakla mesul ve tanımadığı ölçüde yeniktir

İşte bu yüzden genç olanların göz göre göre yanılgıları

Bırakıyorum tüm zaferleri sana 

Yeniliyorsun aşikar biçimde kendine

Bir saniyede geçiyoruz keskin bir yüz seksen ile nefret söylemlerine

Oysa daha köşeyi dönmeden önceydi sevişmelerimiz

Bir ayna tutuyorum sana benle bir kırıyorsun

Tozla buz oluyoruz dökülürken beraber

Kanıyorsun sonra ve kazayla yaşıyorsun

Daha önce hiç sevilmemiş yerlerinden öpüyorum

Bir kuş olup uçuyorsun, uç zaten

Yine de kafama sıçmak zorunda değilsin hani

Hiç sevilmemiş insanlara özgü bir öfke giyinmişsin

Oysa ne yakışırdı güzelim tenine kan kırmızı şehvet