Gönlümün noktasız öyküsünde
Her hatırıma düşen âna noktalar dikiyordum.
Gönlümün noktaları gözyaşlarımdı.
Ya gözlerimi ya da seni kurutacaktım.
Aşkın ölçüsüzlüğünde ölçülü düşleri kovaladıkça
Umut çıkılmaz bir sokak olmuştu.
Çıkılmaz sokağın duvarlarına merdivenleri yaslayıp
Merdivenlerimizin uzunluğunu ölçtükçe biz
Sevgimizi ulaşılmaz amaçlar uğrunda tükettik.
Yürüdüğümüz yoldu, zamandı aşk
Yolun sonunu düşledikçe öldük, öldürdük.
İki katilden başka ne olabildik?
Ölü aşklar mezarlığına bir çukur açabilmekten
Öte nereye varabildik?
Ben o çukurun yanında beklemekteyim.
Ya çık o çukurdan ya da beni de al içerisine.
Kurumadan gözyaşlarım ve sen
Göm beni de.
