Sıradan bir günün sonumda eve dönmek için metro hattını kullanıyorsundur kulağından son ses müzik kafanda son göz hayal dolu kendi çemberinde dönerken biriyle yolun denk düşüyor çarpışmamak için sağa geçiyorsun sağa geçiyor sola yöneliyorsun sola yöneliyor bambaşka kişi meğersem içindeki ikinci kişiliğin karşına denk düşmüş meğersem o senmiş ama aynı zamanda sen değilmişsin sen misin yoksa sen misin buna sen bile anlam verememişsin . Bir süre sonra buna alışıyorsun ve iç sesinle konuşurken şimdi tamda karşındayken konuşuyorsunuz ve cevap veriyor içten içte tartıştığın gibi kendinle şimdi dıştan dışa tartışıyorsun artık tepkide verebiliyor o sadece bir ses değil o karşındaki bir kişilik veya hayalet veya bir varlık her ne ise o sensin ne kadar dıştan benzemesende sonra etrafındakiler sana bakınca farkediyorsun tuhaf olduğunu sadece kafanın uydurduğu oyunlardan biriymiş meğersem meğersem hiç gelmemiş karşına ikinci kişiliğin içten içe sana oyun oynamış her zaman seni bastırdığı gibi tekrar bastırmış dışardan paranoyak olarak gözüksende aslında sen gerçekten paranoyaksın
