Normal olmak konusunda çoğumuz endişeliyizdir. Tansiyonum normal mi, şekerim normal mi den düşündüklerim normal mi, davranışlarım normal mi, acılarım normal mi vb ye hep kendimizi sorgularız. Başka insanlarla iletişimimizi düzenlerken, tavsiyeler, öğütler duyunca ya da doktora gidip gitmemeye karar verirken hep normali gözetiriz.


Normal olmanın son ikiyüzyıllık bir konu olduğunu öğrendim. 1800lü yıllar askerlerin boy ve göğüs ölçüsü ile bir çan eğrisi oluşturularak ortalama ve normal olan kavramlaştırılmış. Sonra biliminsanları bu normali aramayı hemen her alana uygulamışlar. Bu yüzden normal olup olmadığımızı sorguladığımızda diğer insanlara benzeyip benzemediğimizi merak ediyoruzdur. Onlara daha çok benzersek, hayatımız ortalamaya ne kadar uyarsa o kadar iyi ve kolay olacak diye düşünürüz.


Nornal miydim? Orta ve lisede TÜBİTAK bilim dergisi okurdum. Uzaya meraklıydım, doğaya, dünyaya, bilime meraklıydım. Hayalimde marsta bir ütopya devlet kurmuştum. Haritalar çizer, köyler kentler kurar, isimler verir ,meslek grupları taşırdım dünyadan. Yasalar nasıl olacak derken anayasa ile tanıştım ve ekonomisi derken sosyalizm ile ve din deyince evrensel bir çare aradım. Yarı anarşist yarı sosyalist idi hayalimdeki ülke. Boş zaman hayalim kişiliğimde de etkili oldu. Yaşıtlarım çeyiz hazırlıyordu, ben bir yandan hayal kuruyor bir yandan üni. ye hazırlanıyordum. Yıllar sonra l. Guin'in müljsüzler romanındaki ülke ile benimkini karşılaştırdım. Romanda bir örnek insanlar arasında bir turuncu elörme battaniyenin kişiselliğini farkettiğimde insan hakkında hiçbir şey bilmediğimi fark ettim. Sonra insan varsa kötülük vardı. Asker, polis hep olacaktı. Ortalama, normal ekonomik koşullar suç oranlarını düşürse de. Bugün ilk gençlik ütopya ülkemden çok farklı şekilleniyor düşüncelerim.


Sonra hastalığım bana normali ara ve normale uy düşüncesini getirdi. Normal nedir diye sormuyor da değilim. Örneğin ülke olarak kasvetli giyinen insanlarız ve ben de bej, gri, siyah tonları tercih ediyorum. Kalabalığın arasında farkedilmemeyi, kaybolmayı tercih ediyorum. Öyle işte. Düşünce ve davranışlarımla da ortalamaya uymaya çalışıyorum. Umarım ortalama olarak ruh ve bedence sağlıklıyızdır. düşünce ve eylemde uçlara savrulmayız.