BİR KADEH ŞARAP


Oturduğu yerden izliyordu

Yaprakların yere düşüşünü

Yerdeki kozalaklarla beraber

Arada bir gözünden yaşlar akıyordu

Cama vuran yağmur taneleri eşliğinde

Masum bir tebessüm vardı yüzünde

Nedenini bilmediği

Belki bir kadeh şarap içmeliydi

O

Yağmur tanelerini seyretmeyi tercih etti.

Gözündeki yaşlar hızlandı yağmur taneleriyle beraber

Kendi kendine konuştuğu oluyordu karanlık gecelerde.

Bazen yalancı bir gülümseme yine

Nedenini bilmediği

Bir kadeh şarap içmeliydi belki

O sustu, konuşmadı.

Gözlerini kapatıyor, hayallerde arıyordu her şeyi

Kar tanesi gibi eriyordu hayalleri de her defasında.

Bir kadeh şarap içmeliydi belki de

İçmedi

Gözlerini son kez açtı

Etrafına baktı ve sımsıkı kapattı

Aralıklarını bulmak için

Açmadı bir daha.


08.11.2005