"bir gün senin saatin de
zamanın sonunu gösterecek
sen de bizlerden
biri gibi olduğunda
ve özlemle dolu
sönüp öldüğünde.
içimde hissediyorum
sonunun geldiğini koşuşturmaların
cennetsi özgürlüğü,
mutlu bir dönüşü.
yırtıcı acılarla
anlıyorum uzaklığını
bizim sılamıza
direnişini,
eski ve
görkemli göğe direnişini
boşuna öfken
tepinmen.
yanması olanaksız
durmakta çarmıh,
bir zafer sancağı
bizim soyumuzun.
ötelere yuvarlanıyorum,
ve her acı
günün birinde
dönüşecek şehvetin dikenine.
az zaman kaldı,
sonra kurtulacağım,
ve sarhoş, uzanacağım
aşkın kucağına.
sonsuz yaşam
dalgalanıyor içimde tüm gücüyle,
yukarıdan aşağılara bakıyorum,
oralardaki sana.
o tepede
sönüp gitmekte parıltın -
bir gölge taşmakta,
serinlik veren çelengi.
ah! tüket beni ey sevgili,
sonuna kadar tüket ki,
pek yakında sonrasız
bir uykuya dalabileyim.
hissediyorum ölümün
gençleştirici akışını
ve direniyorum fırtınalarının
ortasında yaşamın cesaretle."