Çok zamanım yok, veda olmayacak bu kez. Sevip gideceğim. Güneşler doğacak yalnızlığımdan, kederlerin uzağında kanat vuracağım martılarla. Başkalaşmış yüz hatlarım soğuktan donmak üzere olan bir çocuk gibi titriyor, küçük bir fener elimde yürüyorum uçsuz bucaksız zifiri karanlıklara. Özlüyorum ben bir şeyleri, ne olduğunu bilmeden. Kaybolan duygularımı arıyorum belki günün birinde döner diye. Ama biliyorum, tekrar yağacak içimde yazı getirecek yağmurlar. Ölmek değil, ölmek istemiyorum. Kurtulmak istiyorum, içinde bulunduğum durumdan kurtulmak. Gökyüzünü getirip koşacağım mutluluğa, bulutların hakimiyeti olacak göğün maviliğinde.
