Yeteri kadar yaşadık
Çok şeyi tattık hiçbir tat almadık
Dünyayaya dair
Sadece aşk
Yalnız bir kişi
Biz kocaman bi şehri unuttuk da
Sadece onu hatırladık
Tekrarı yok bi benzeri olmadı
Ve aklımızda
Eski bir sokakta tanıdık bir anıyla karşılaşmak gibi
Beyazıtta bir bankta
Bir dut ağacının altında
Belki bir saat bir yıl gibi
Ve çınar yaprakları altında
Acı otomat kahvesi ile
herkesi kıskandıran güzelliğin
Kedileri severdi onlar da şahit
Öyle güzel güldü ki
Biz hep orada kaldık
Belki bi kez öpüşsek
Tüm ayrılıkları solduracaktık
Bi gün kalkmamız iktiza ederse
O gün ölmüş oluruz
