O kesikleri kendi ellerimle dikerken çok umut söktüm içimden.
Çığlık çığlığa bir tebessümle anlattım tüm kederimi.
Tükenişlerin bağrında nefes almayı, eksilerek öğrendim.
Gül'düm, soldum, tohumu toprağa gömdüm.
Başka bir bahâra kaldı, gül'dükçe çiçek açmak...