gecenin hangi körü bilmiyorum ayılmaktan korkuyorum zihnimde milyon böcek
cinayeti işleyen ben değildim
hikayeler uydurdum adından bağımsız zaten biraz böyledir dünyanın şekli yokluğu sildikçe belli eder kendini
kesilmiş yirmi parçası varmış
uzadıkça silinmiş gökyüzünden
sanki burdan gitse gecenin köründe
sönermiş o fenerin altında
yağmurda ıslanırmış en büyük kaçışı babasını affetmekmiş
annesini kurban ederken
yazımı yanlışmış duruşu kadar
bak burda da eğreti durmuş varlığı ait hissetmek istemiş bir kerede gözü kapalı
ol-a-mamış
