O tepelerin ardı çocuktur
Sırma saçlı
Yeşil gözlü çocuktur tepelerin ardı
Ağaçların ne güzel elleri vardı
Ne güzel dokunurdu yaprakları
Yükseğe, en yükseğe uzanırdı ve
Bir kuşun göğsünü ipince okşardı
Sanki Binbir Gece Masallarından fışkırır
Ve tüm gerçekler yalana çıkardı
Topraklar bakardı gözlerime
Topraklara bakardım gözlerimle
Filizlenip çiçekler büyürdük
Tomurcuklar küçülürdük eskiden
Eskiden olsa iyi gelirdi bize
Bir okşanma yahut bir sarılma
Şimdi o tepelerin ardında
İzliyoruz olan biteni
Ve sadece izlemekle yetiniyoruz
Çünkü büyüdük
Bana sorarsan en çok biz büyüdük
Ve büyüdükçe biz, anladık
Beklentimiz kırık
Yaşamaklar düşmeyecektir payımıza artık
O tepelerin ardı çocuktur
Henüz taze suç işlemiş
Yanakları kızarmış
Masum bir çocuktur tepelerin ardı
Rüzgârların ne güzel şarkısı vardı
Ne güzel ıslıklanırdı dudakları
Derine en derine sızar ve
Oradan insanın göğsüne dolardı
Sanki bir fırtınanın bağrından kopar
Ve uğultusu kulaklarda yankılanırdı
Gökler dizilirdi gözlerime
Gökler dizerdim gözlerimle
Kuşaktan kuşağa büyürdük
Uçmaklar didinirdik çoğalan yaşlarımızda
Eskiden olsa iyi gelirdi bize
Bir süzülme yahut bir kanat çırpış
Şimdi o tepelerin ardında
Konarak izliyoruz olan biteni
Ve sadece konmakla yetiniyoruz
Çünkü büyüdük
Bana sorarsan en çok biz büyüdük
Ve büyüdükçe biz, anladık
Heyecanımız kırık
Uçmaklar düşmeyecektir payımıza artık