O tepelerin ardı çocuktur

Sırma saçlı

Yeşil gözlü çocuktur tepelerin ardı

Ağaçların ne güzel elleri vardı

Ne güzel dokunurdu yaprakları

Yükseğe, en yükseğe uzanırdı ve

Bir kuşun göğsünü ipince okşardı

Sanki binbir gece masallarından fışkırır

Ve tüm gerçekler yalana çıkardı

Topraklar bakardı gözlerime

Topraklara bakardım gözlerimle

Filizlenip çiçekler büyürdük

Tomurcuklar küçülürdük eskiden

Eskiden olsa iyi gelirdi bize

Bir okşanma yahut bir sarılma

Şimdi o tepelerin ardında

İzliyoruz olan biteni

Ve sadece izlemekle yetiniyoruz

Çünkü büyüdük

Zaten en çok biz büyüdük

Ve büyüdükçe biz, anladık

Beklentimiz kırık

Yaşamaklar düşmeyecektir payımıza artık


O tepelerin ardı çocuktur

Henüz taze suç işlemiş

Yanakları kırmızı masum bir çocuktur tepelerin ardı

Rüzgârların ne güzel şarkısı vardı

Ne güzel ıslıklanırdı dudakları

Derine en derine sızar ve

Oradan insanın göğsüne dolardı

Sanki bir fırtınanın bağrından kopar

Ve uğultusu kulaklarda yankılanırdı

Gökler dizilirdi gözlerime

Gökler dizerdim gözlerimle

Kuşaktan kuşağa büyürdük

Uçmaklar didinirdik çoğalan yaşlarımızda

Eskiden olsa iyi gelirdi bize

Bir süzülme yahut bir kanat çırpış

Şimdi o tepelerin ardında

Konarak izliyoruz olan biteni

Ve sadece konmakla yetiniyoruz

Çünkü büyüdük

Zaten en çok biz büyüdük

Ve büyüdükçe biz, anladık

Heyecanımız kırık

Uçmaklar düşmeyecektir payımıza artık


Kemal Efruz ÖREK / 10.05.2020