Belime dolanmış gecenin elleri, avutuyorum kendimi hayalinle.

Yıldızlar, hüzünle eğilmiş üstüme, çocukluğumun suretinde alay var. Sakladığımı sandım seni kalbimin kıvrımlarında,

ama kelimeler, rüzgarın dudaklarında birer köpük.

Ellerim boş, sen bir uçurumun çağrısı.


Geleceğimizi gördüm her kırık aynada,

sen vardın, her çatlakta suretin;

ellerin, bir ip gibi sardı beni hayata,

ama haberin olmadı-hiçbir düğüm çözülmedi sende.


Aldılar seni, bir hayal gibi, elimden.

Öksüz hissettim, bir ruh yitiminde.

Kıskanç değildim sanırdım,

ama senin vadettiğin cennetler birer zehir şimdi.


Gönül ne bilsin, aşkı tatmamış;

senin ona olan tutkunla başladı savaşım. Nefret ettim, sana dokunabilen ellerden; nefret ettim, seni göremeyen gözlerimden; nefret ettim, seni taşıyan ama hissedemeyen kalbimden.