Güzel bir tablo önünde
İki yaşlı insan
Tutmuş elini elinde
Her şey yolunda
Sen mutluysan
Sert bir koltuk üstünde
Uyuyan bir adam
Bir dünya kurmuş düşünde
İçinde başkası olmayan
Yalnız eli soğuk zeminde
Mutluluğu kalmış hayalinde
Bakışları duvarları süzmekte
Boş gözlerle oturmakta birisi
Kanı henüz kurumamış
Ve son yaşları yerlerde
Kaybettiği hayatından kalan
Unuttuğu bir rüya kırıntısı
Ve unutamadığı yarası
Bedeni havada asılı
Bir ceset parçası
Ağır gelmiş bir yürek ve
İple bağlanmış bir alın yazısı
Atmaktan vazgeçmiş bir organ
Akmayı bırakmış bir kan damlası
Hikayesinin son manzarası
Askıda sahipsiz bir ceket
Ve altında ayakkabısı
Yarım bırakılmış bir yazı
Yokmuş alıp okuyanı
İstemez ki kimsenin canı
Konuşsun biraz vicdanı
Kendi gibi yalnızlığa mahkum
Kimsesiz adamın kimsesiz mezarı