Güzel bir tablo önünde

İki yaşlı insan

Tutmuş elini elinde

Her şey yolunda

Sen mutluysan


Sert bir koltuk üstünde

Uyuyan bir adam

Bir dünya kurmuş düşünde

İçinde başkası olmayan

Yalnız eli soğuk zeminde

Mutluluğu kalmış hayalinde


Bakışları duvarları süzmekte

Boş gözlerle oturmakta birisi

Kanı henüz kurumamış

Ve son yaşları yerlerde

Kaybettiği hayatından kalan

Unuttuğu bir rüya kırıntısı

Ve unutamadığı yarası


Bedeni havada asılı

Bir ceset parçası

Ağır gelmiş bir yürek ve

İple bağlanmış bir alın yazısı

Atmaktan vazgeçmiş bir organ

Akmayı bırakmış bir kan damlası

Hikayesinin son manzarası


Askıda sahipsiz bir ceket

Ve altında ayakkabısı

Yarım bırakılmış bir yazı

Yokmuş alıp okuyanı

İstemez ki kimsenin canı

Konuşsun biraz vicdanı

Kendi gibi yalnızlığa mahkum

Kimsesiz adamın kimsesiz mezarı